KÖRDÜĞÜM SOKAK TUTKU APARTMANI

Yüzün asık, kaşların çatık
Belli kızmışsın bir şeylere
Kırıp dökmüşsün bak her şeyi
Kavgamı ettik seninle

Elbiselerimi bile kesmişsin
Söyle derdin ne senin
Yoksa aklından zorun mu var
Beni unutmak bu kadar mı kolay
Sen gitme olma onlardan
Bir tokat bu kadar mı olay

Küt saçın kırmızı rujun
Mini etek dar pantolonun

İşte olmuyor
Sen ve ben olmuyor
"Bitti, ayrıldık" diyoruz
O da hep yalan oluyor...:)


TANRIVERDİ ODAUÇAR...

17 ŞUBAT

Küçük kızıl ateşlerin dumanı tüterdi
Karanlığın içinde etkilenirdim
Dudağıma her yaklaştırdığımda
Dudağıma her yaklaşışın gelirdi aklıma
İşte bunu sorma. Bu adam benim
Masum ve sessiz
Bu gün 17 Şubat


Genç bir kızın, eteklerini savurduğun da rüzgar
Şimdi bir düştür ki, ötesi sorulmaz
Ayıptır çünkü
Annen böyle öğretmedi mi?
Kal deyişin aklımda
Üzgünüm, bu gün de 17 şubat


Günlerden hep çarşamba
Aylardan hep şubat
Sene seksen dokuz
Ben tek seni sevdim
O günden bugüne
Erirken yavaş yavaş


TANRIVERDİ ODAUÇAR...

PREMATÜRE ŞEYTAN...

orta yaşlı dul bir kadını sevdim
temmuz du çok gençtim
utanmadan bir de parasını yedim
hadi beni görmezden gel
sevgilim ?


afralyoz un bahçesinden kiraz çaldım
sırf sana benziyor diye
evli bir kadınla sabahladım
sonra seni hatırladım
hiç utanmadım
sevgilim ?


melek le ben
köpeklerimizi dövüştürürken para için
kanlıydı keman çalan ellerim
ister kubar içerim
ister kendimi keserim
kadın...kadın...
farkındaysan senin şeytanın benim
küfür ederim... küfür ederim
ama en çok seni severim
hala orada mısın
sevgilim ?



TANRIVERDİ ODAUÇAR...

YARZALİM...

Uzattım boynumu

Yar sana kıldan ince

Ki zaten bende emanet...

Yar benim de

Dilim tutuldu

Neye niyet neye kısmet...

Eyy adı Yarzalim...

Bazen sen çağırırsın ölümü

Bazen benimle birlikte

Bazen haberin olmaz ben çağırırdım

Senin yerine

Ve bazen kimin çağırdığı bile belli olmaz

Ama bir şekilde hep gelir... Hep

Yarzalim



TANRIVERDİ ODAUÇAR...

YANDIM SANDIM...

Hiç su bardağın da kahve içtin mi sen?

Bensiz sessiz şekersiz

Sen anlamadın ki beni...

İlk gördüğün de sarhoştum

Ama ben hemen anladım

Bir hikayen vardı

O an çocuktum ben ona daldım

Sigaramın sonu dudağımı
hikayenin sonu canımı yaktı

Yandım...

Sandım...

Kandım...




TANRIVERDİ ODAUÇAR...

TANRIVERDİ kim ?

Camın önünde kara bir güvercin

Mutfakta bir keman sesi radyodan gelen

Kül tablasını tutturamamışım

Karnımda sigaranın yanık izi

Özür dilerim bu arada ben TANRIVERDİ

Çıkışları üstüne kilitlenen

Havasız odalarda uyumaya alışmış

Zannedersem bu yatak ta kırılmış

Bana adımı veren bu kızmış

Saat kaç acaba..?

Evime gitsem iyi olacak

Ben seni ararım...

Biraz sonra sabah olacak

Ve tanrı bana yine kızacak...



t.o / 1999