şimdi anlamı yok biliyor musun bu yaraların
bağladığın karaların bir anlamı yok
ve sakladığın yarınlar
bırak artık kimin olursa olsun
korkma...
kutsal kitapların hepsi benim için yazılmıştır
belki inanmayacaksın ama...çünkü ben bir insanım
ve senin gözlerin bir dar ağacı baktıkça sallandığım
gözlerime bir kez daha bak bu son olsun
bizi aydınlatan her şey ve herkes
mum tozuna batırıldı
yandı...ve yandı
dört meleğin de kanadı...
yoksa benim yüzümden mi kanadı
ve bir düşüncenin yeri değişti kafamın içinde
çektiğim her acı...en az bir -açı- dan önemli idi
aynı tanrıya inanalım
birimiz içten ikimiz şüpheci
mesela baktığım şu gökyüzüne
tam da durduğum şu noktadan
benden önce de baktılar
sonra baktılar...bakan herkes ölüyor gökyüzüne
yani elime ne geçti bilmiyorum
üzdüm sanırım seni
ama elime ne geçti...ellerim boş
ellerim bomboş
devamı gelir yalnızlığın...
gökyüzüne bakan herkes ölür.
TANRIVERDİ ODAUÇAR...
