ÇOCUK

Uzağında kaldığımda sonbaharın
İlk baharın yazın kışın
Gariptir toprak soğuduğunda

Tadından yenmezdin
Aklım hala başımda

Böyle
Sarıydı herşey
Su sarıydı
Uçarıydı
Farklıydı yani

Ölüydü
Sanki kömürdü gözleri

Canımı acıttı

Belki bana öyle geldi

Kırıldı
Darıldı sonra

Yapma
Bak bunu yapma

Çocuk gibi masum
Bükük dudaklı

Sonra dudakları kanadı
Kanadı kuşların kanadı
Ağladı eli elimde
Bana baktı
Yüzü paktı
Yaş aktı

Ben de öptüm gözlerinden

Üstümü örtmediğinden belki
Toprak soğuktu
Her mevsim ayrı soğuk
Ben de çok özledim biliyor musun
Sevimli tatlı çocuk

BU ŞİİR SENİN İÇİN...

İnce ele sık doku beni
Çünkü son günlerim
Biliyor musun yakında öleceğim?
Yakın da ayıplamasınlar seni

Şubat onyedi
Saçınızın bir tek teli
Ben de böyle istemezdim
Sanki amin der gibi
Ben de böyle istemezdim

Gidiyorum hoşçakal
Siz de arkadaşlar
Bu akşam bensiz için
Aşk için sevda için
ilk ve son kez boş bir sigara için

Al bunu tak nazar için
Eğer arkamdan ağlarsan
Duvardaki resmimi yak
Yapamazsan kaldır at
Dudağındaki tat
Hep aynı kalsın

Annen için
Tokat için
Aslında her bir şey için
Son bir şans...
Baba sen de beni duy
Özür dilerim
Sanki tövbe der gibi
Özür dilerim

Çırılçıplak cesedim utanmıyorum
Herkes bana bakıyor
Kanatlarım var uçuyorum...

/Ona her şeyi -TANRI VERDİ O DA UÇAR-/