kurtulursun belki o evinin penceresiz dar duvarlarından
sıkışıp kaldığın kadın kokusu sinmiş odalarından sessiz usulca
gökyüzüne sağ elini uzatırsın ama yüzün hep yere bakar
işte o odada küçük bir çocuk var
sol tarafında ise derin mi derin yaralar
seni öpmeden az önce söylediklerimin hepsi gerçek olsaydı keşke
fazlaca öpmeden az önce seni
aslında ben o an kopunca
her şeyden biraz kopunca
bir kıyamet bir fırtına
aramızda ki bağ kopunca
anlıyor insan değerini
belki de bir diğerinin değerini
yani herkesin ölüleri vardır ve öldürdükleri içinde
sessiz harfleriyle çağırdıkları gizli gizli
ve herkes kendi göz yaşını savunur akıttığı içine
ateşin seni yakacağından sakın korkma
karanlıkta kalmaktansa yan daha iyi
bilmiyorum anlıyor musun ama
seni sevmeden az önce kim bilir kimi seviyordum ben
hiç merak etmiyorsun belki de
bir hayvan diyorum içimden ben ki insandan evrilmiş
kulağına söylüyorum duymuyorsun
anladım ki sen tanrıdan korkuyorsun
bildiğini sanıyorsun bilmediğin ne varsa
oysa herkesin yaşamak için bir sebebi var
benim ise yaşamak için (1) sebebim var
hayat sen bu gün de yağmur kokuyorsun...
TANRIVERDİ ODAUÇAR...
